فاصله کانون عدسی
در سیستم‌های نوری مثل عدسی دوربینهای عکاسی، به میزان همگرایی (فوکوس) یا واگرایی (دیفیوز) شدن پرتوهای نور گفته می‌شود. هر چه فاصله کانونی، کوتاه تر باشد، قدرت و تمرکز نور بیشتر و هر چه فاصله کانونی بلندتر باشد، قدرت و تمرکز نور کمتر می‌شود
عکاسی وتناقضی در درک واقعیت
چندی پیش عکس‌هایی از روسیه تزاری در وب منتشر شد. این عکس‌ها را یک قرن قبل یک عکاس روسی با نامSergi Mikhailovich Prokudin از امپراتوری روس در زمان تزار دوم گرفته بود. او با استفاده از دوربین مخصوصی که سه عکس پیاپی با سه فیلتر رنگی می‌گرفت توانسته بود عکس‌هایی تماماً رنگی بگیرد. اما مهم‌تر از رنگی بودن، کیفیت خوب، رنگهای درخشان و فقدان اِشکالات معمول عکسهای قدیمی در آنها بود.
سال لایتر :کسیکه جعبه رنگ نیویورک را به تصویر کشید
نیویورک در نیمه قرن بیستم شهری تک‌رنگ بود، یا دست کم عکاسان مستندساز بودند که ما را به این باور رساندند.
ولی درست در موقعیتی که عکاسان معروفی چون ویگی، دایان آربس و ریچارد اودون غالبا شهر را در تصاویری سیاه و سفید با خطوطی واضح و پرطنین قاب می‌گرفتند، سال لایتر بود که شهر را به شکل سمفونی خاموش رنگینی نگاه می‌کرد. درخشش نئون‌ها، هاله‌های چراغ‌های ترافیکی، بلار طلایی تاکسی‌ها سازنده موسیقی بصری‌ای بودند که تعداد کمی از هم نسلانش صدای آن را شنیده‌بودند.
5 جمله قصار از 5 عکاس
دسته‌بندی کلی دوربینهای عکاسی:
دوربینهای آنالوگ به طور کلی به دوربینی انعکاسی گفته می‌شود که نور برای رسیدن به منظره یاب آن بایستی توسط آینه‌ای با زاویه ٤٥ درجه، شکستی معادل ٩٠ درجه پیدا کند.
دوربینهای آنالوگ به دو گروه کلی تقسیم می‌شود:
دوربین های فانوسی: در این دوربین‌ها، بدنه یا اتاقک دوربین، یعنی فاصله میان لنز و محل قرار گرفتن فیلم، از یک فانوس چرمی آکاردئون شکل تشکیل شده است.
دوربینهای بدون فانوس: در این نوع، لنز به وسیله ابزاری به نام مانت ١ ، به بدنه دوربین که از جنس سختی ساخته شده است، متصل می‌شود.
به عمل ثبت تصاویر روی موادی حساس با کمک نور و پرتوافشانی عکاسی گفته می‌شود اما این فرایند بعدها تغییر شکل داد.
سرجان فدریک ویلیام هرشل - دانشمند انگلیسی- در سال 1839برای نخستین بار از واژه Photography -ع کاسی - استفاده کرد.
اولین عکس در آوریل سال ۱۸۲۷، توسط ژوزف نیسفور نیپس مخترع فرانسوی با یک دوربین سوزنی گرفته شد.
عکس وی برای ظاهر شدن باید ۸ ساعت در معرض نور قرار می‌گرفت و پس از مدت کوتاهی نیز نقش تصویر از بین می‌رفت.
|
این طوری پرتره می گیرند-در باره عکاسی پرتره |
|||
|
پرتره یکی از بهترین سبک های عکاسی است. شما، زیباترین بخش انسان که صورت اوست را انتخاب می کنید و عکسی ماندگار می گیرید. عکس های پرتره بیشتر مواقع زنده هستند و گویا با بیننده حرف می زنند. در پرتره، برای القای مفهومی خاص یا صرفا برای نمایش زیبایی، باید کادربندی، نوردهی و انتخاب زاویه درست داشته باشید. |
فن عکاسی در ایتالیا دارای ریشه ها این است و قدمت آن بسده شانزدهم میلادی می‌رسد.در آن هنگام لئونارد داوینچی اتاقک تاریک را که اختراع آن در زمانی دورتر صورت گرفته بود، در کتاب آتلانتیک (codiceAtlantico) توصیف کرد که در سال 1568 دانیلو بارابارو «Damillo Barbaro » نجبیب زاده ونیزی باقرار دادن یک عدسی در محلی که قبلاً سوراخ کوچکی برای عبور پرتوهای نور و تشکیل تصویر بود.آن را تکمیل کرد دانشمندی ناپلی بنام جی بی دلایورتا، « G.B.BEllaporta » در کتاب خود بنام طبیعت جادویی « Magia Naturalis » 1558 به توصیف این وسیله پرداخت در نتیجه غالباً اختراع آن به اشتباه به وی نسبت می‌دهند. باوجود این نام دلاپورتا برای همیشه در تاریخ "اتاقک تاریک" پیوند خورده‌است, چون او به وسیله مذکور معروفیت عام بخشید.
